Το 1835  η Κοινότητα  της Κρήνης (Τσεσμέ)  ανήγειρε το δεύτερο ναό, μετά τον Άγιο Χαράλαμπο, στο όνομα της Ευαγγελίστριας.

Το τέμπλο του ναού , επίσης από πεντελικό μάρμαρο, ήταν σπάνιο καλλιτέχνημα το οποίο φιλοτεχνήθηκε κι αυτό από τον Γιαννούλη Χαλεπά, με βοηθούς μαστόρους τον Ν. Κουφουδάκη και τον Τηνιακό Φιλιππότη.

Ο ναός της Ευαγγελίστριας

Ο ναός της Ευαγγελίστριας χτίστηκε κυρίως από τα χρήματα των κατοίκων  της μεγάλης χριστιανικής συνοικίας του Μαρμαρά, που αποτελούνταν από αγρότες και κτηματίες. Στη δημιουργία του συνετέλεσαν επίσης και οι συνοικίες Μαρκότση, Σχολείων και Μαρασιού.

Μετά την αποπεράτωση του ναού οι ίδιοι οικοδόμοι κατασκεύασαν και το καμπαναριό, παρόμοιο με αυτό της Ευαγγελίστριας της Τήνου, ψηλότερο όμως κατά έναν όροφο.

Έτσι ήθελε ο Μαστρονικολής Κουφουδάκης και τα κατάφερε καθώς έγινε ένα μεγαλοπρεπές μνημείο τέχνης με 41 μέτρα ύψος, από μάρμαρο Πεντέλης, με βάση 20 μέτρα ύψος  από πέτρες των Ερυθρών ( Λιθρί), με σίδερο μέσα στα μάρμαρα.

Το κτίσμα ήταν τόσο στέρεο και συμπαγές ώστε στο μεγάλο σεισμό της Χίου το 1883  το καμπαναριό παρέμεινε άθικτο, ενώ κατέρρευσαν όλα τα μεγάλα κτίρια Χίου και Τσεσμέ.

Παρέμεινε από τότε ο θρύλος, ακόμα και μεταξύ των Τούρκων ότι κατά τη διάρκεια του σεισμού πολλοί είδαν την Παναγία να αγκαλιάζει το σταυρό του καμπαναριού, ενώ αυτό κλυδωνίζονταν δεξιά και αριστερά.

Το μεγαλειώδες αυτό καλλιτέχνημα εξαφανίστηκε το 1922, μετά από βομβαρδισμούς βαρέων πυροβόλων, κατόπιν λένε οι παλιοί ειδικής διαταγής του Κεμάλ.

Η  εικόνα είναι από το αρχείο της Ένωσης Μικρασιατών Περιφέρειας Κρήνης, στην εορτή της Ευαγγελίστριας την 25η Μαρτίου 1880.

Πηγή: +Σταμάτης Χατζήμπεης, Μικρασιατικά Χρονικά, 1965