Μικρασιάτης στην καταγωγή, μεγαλωμένος στην Πάτρα, από οικογένεια με πολλά οικονομικά προβλήματα, ο Νίκος Ροδίτης ξέρει τι θα πει φτώχεια από πρώτο χέρι. «Σε ένα δωμάτιο μεγάλωσα, με πέντε αδέρφια και τους γονείς μου. Γάλα δεν είχαμε να πιούμε και πονάει η ψυχή μου όταν βλέπω κι άλλους να περνούν τα ίδια» λέει.

Έχει ψαράδικο στη Λεωφόρο Ηρακλείου και από εκεί φεύγουν, μία φορά την εβδομάδα, ψάρια, ικανά να σιτίσουν 20 οικογένειες. «Πρόκειται για ανέργους με πολλά προβλήματα, για ανθρώπους με λυπημένα πρόσωπα, αλλά και τόσο αξιοπρεπείς… Να φανταστείς ότι, για να μην αισθάνονται άσχημα, μου προτείνουν να έρχονται να κάνουν δουλειές στο μαγαζί, να το καθαρίζουν, να κάνουν ό,τι τους ζητήσω».

Όμως, ο 60χρονος ιχθυοπώλης δεν δέχεται ανταλλάγματα. Θέλει να δώσει… και δίνει. Και δεν το κάνει μόνο τώρα, εν μέσω κρίσης. «Από το 1968 πουλάω ψάρια. Τότε είχα μαγαζί στο Παγκράτι. Μάζευα κάθε μέρα ό,τι μπορούσα και τα πήγαινα στην ενορία του Αγίου Νικολάου. Η προσφορά σε όσους έχουν ανάγκη σε κάνει να κοιμάσαι πιο ήσυχος τα βράδια και να νιώθεις πως τουλάχιστον εσύ κάνεις ό,τι μπορείς. Μια μικρή, αλλά σημαντική αρχή για να νιώσεις πως γίνεσαι πιο άνθρωπος σε μια εποχή, δυστυχώς, μάλλον απάνθρωπη».

Πρόκειται για μια εκστρατεία υπό τη σκέπη του Σώματος Εθελοντών του Δήμου Ηρακλείου Αττικής, η οποία, με σύνθημα «Η τροφή είναι αναμφισβήτητο δικαίωμα για όλους», δίνει ένα χέρι βοήθειας, καλώντας καταστηματάρχες να προσφέρουν σίτιση σε οικογένειες που έχουν χαρακτηριστεί ως χρήζουσες βοήθειας. Συνολικά, είκοσι επαγγελματίες συμμετέχουν, έως τώρα, σε αυτή την αξιέπαινη πρωτοβουλία, που πρέπει να βρει μιμητές. Περισσοτερα μπορείτε να διαβάσετε στο people του Πρώτου Θέματος.

Ηρθε η ώρα κι εμείς με τη σειρά μας να προχωρήσουμε σε κοινωνική δράση με τη δημιουργία του Δικτύου Αλληλεγγύης.