Μικρασιάτες υποψήφιοι Εθνικές Εκλογές 2012
Όταν η γιαγιά μου, από την πλευρά της μάνας μου, μου διηγόταν την ιστορία του ξεριζωμού, δεν μπορούσαν να πιστέψω ότι είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να έχει περάσει τόση δυστυχία και να βρει ξανά το κουράγιο να φτιάξει τη ζωή του. Η γιαγιά μου από την Πόλη, ο παππούς από την Προύσσα, έφτασαν κυριολεκτικά μόνο με τα ρούχα που είχαν στην Ελλάδα αφήνοντας πίσω τους περιουσίες, χαμένους συγγενείς και μια ιστορία 2500 χρόνων.
Όμως, πρόκοψαν. Ρίζωσαν εδώ, δούλεψαν, έφτιαξαν βιος και 5 παιδιά και έζησαν μέχρι τα βαθειά γεράματά τους έχοντας τη χαρά να δουν εγγόνια και δισέγγονα.
Βέβαια, η τελευταία σελίδα της ιστορίας της γιαγιάς είχε happy end καθώς έκλεινε με το πώς γνώρισε τον παππού κι ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά. Αλλά η ιστορία των εγγονιών της είχε άλλη συνέχεια. Μετά τον ξεριζωμό του ’22, ένας άλλος ξεριζωμός, χωρίς πόλεμο αυτή τη φορά, αλλά με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής, έστειλε την αγαπημένη μου ξαδέλφη από τη δεκαετία του ’70, στη Γερμανία. Και σήμερα, η νέα γενιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα εκείνων των ξεριζωμένων, ετοιμάζονται πάλι να φύγουν στην Αμερική, την Αυστραλία, την Ευρώπη, γιατί για ακόμα μια φορά η Ελλάδα, τα παιδιά της, άλλα τα «τρώει» κι άλλα τα διώχνει.
Τώρα, η χαμένη πατρίδα είναι η ίδια η Ελλάδα. Θα ξαναγυρίσουν ποτέ; Ή μήπως αυτό το ταξίδι, που το κάνουν χωρίς να το θέλουν, θα είναι ένας νέος ξεριζωμός και θα διηγούνται στα δικά τους εγγόνια, εκεί γύρω στο 2060 για την εποχή που οι ίδιοι οι Έλληνες κατάστρεψαν την χώρα τους και αναγκάστηκαν να φύγουν για να γλιτώσουν από την πείνα και τη φτώχια;
Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι όσοι μείναμε εδώ, έχουμε πάρει την απόφαση να σταματήσει η ιστορία με τις χαμένες πατρίδες. Να, λοιπόν γιατί σηκώθηκα πριν 6 μήνες και είπα “φτάνει πια”! Να γιατί φώναξα δυνατά “δεν πάει άλλο, ελάτε όσοι αισθάνεστε τον κίνδυνο, όλοι εσείς οι μέχρι χθές αμήχανοι. Ελάτε, πάμε να τραβήξουμε μπροστά, να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην ζωή, εδώ, σ’ αυτή τη χώρα που λατρεύουμε, όσο κι αν μας ματώνει.
Και βρέθηκε ο πρώτος που ακολούθησε, και μετά ο δεύτερος και γίναμε 100 και 1000 και 100.000 και σήμερα διεκδικούμε αυτό που δεν έγινε ποτέ πριν! Να αλλάξουμε την Ελλάδα!
Φτάνει πια! Όχι άλλες χαμένες πατρίδες! Αυτή δεν θα την αφήσουμε να χαθεί, γιατί είναι η τελευταία που μας απόμεινε. Εμείς, οι πολίτες, οι εργαζόμενοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οι Έλληνες του μόχθου και της αξιοπρέπειας, κι ακόμα περισσότερο όσοι κουβαλάμε στα γονίδιά μας την πίκρα του ξεριζωμού, λέμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ στο σάπιο πολιτικό σύστημα που το μόνο που ξέρει να «παράγει» είναι εθνικές τραγωδίες και εξευτελισμούς! Εδώ θα μείνουμε – το πήραμε απόφαση. Και ενώνουμε τα χέρια και τις ψυχές μας, για να κάνουμε ξανά την Ελλάδα χώρα δημιουργίας: αγαθών, ιδεών, πολιτισμού, αξιοπρέπειας.
Θάνος Τζήμερος – πρόεδρος της πολιτικής κίνησης ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ!
