Αγαπητοί κύριοι,
Σκέφθηκα πως, αν το κακό πρέπει (και βεβαίως πρέπει) να το λέμε, το καλό πρέπει να το φωνάζουμε. Αυτή την εποχή μάλιστα που τα δυσάρεστα περισσεύουν, ας πιαστούμε απ’ ό,τι ευχαριστο συναντήσουμε. Εγώ, μαζί με πολλούς άλλους, είχα την τύχη να απολαύσω κάτι τέτοιο και επιτρέψτε μου να το μοιραστώ μαζί σας.
Σε πείσμα των καιρών, μέρες τώρα ζούμε στον απόηχο ψυχικής ευφορίας μιας όμορφης εκδήλωσης. Έγινε στις 12 Νοεμβρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου Ν. Ιωνίας, από τον τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο Μικρασιατών «Το Εγγλεζονήσι», με θέμα την παρουσίαση του βιβλίου «Ανατολικά της Γεύσης» (Ελληνικές Γεύσεις της Ανατολής και Γεύσεις και Μνήμες της Κατοχής), εκδόσεις COSMOSWARE. Τυχαίο; Ασφαλώς όχι. Υπάρχει μια ευλογία (τη γνωρίζουν καλά οι μικρασιάτες πρόσφυγες) που στα δύσκολα σε δυναμώνει. Είναι η παραδοσιακή φιλοξενία, το μεράκι, τα χαρούμενα πρόσωπα, η αλήθεια τους και …η πολλή δουλειά που φαινόταν παντού.
Φθάνοντας, οι δοκιμές της ορχήστρας ακούστηκαν από το βάθος. Ο ήχος μικρασιάτικων ρυθμών έφερε μνήμες κι’ ανατριχίλα. Σε λίγο θα συνόδευε την εξαιρετική πολυμελή μεικτή χορωδία του Συλλόγου.
Προχωρώντας προς τη φιλόξενη αίθουσα, τους ανθρώπους που συναντούσα, λες και τους γνώριζα από καιρό. Η ευχάριστη διάθεση στο πρόσωπό τους, το ζεστό καλωσόρισμα, σε έβαζε αμέσως στη χαρά της γιορτής. Η αίθουσα σιγά σιγά, γέμισε, ξεχείλισε.
Η Πρόεδρος του Συλλόγου, η εκλεκτή και δραστήρια κυρία Σταματιάδου, συγκινημένη και με τη σοβαρότητα συγκροτημένου ατόμου, άνοιξε τη γιορτή.
Με μέτρο το επίπεδό της, αναφέρθηκε στα μηνύματα της ύλης του βιβλίου και απέδειξε ότι γνωρίζει να γεμίζει ψυχές. Ακολουθώντας το πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα «περιβόλι μυρωδάτο», έδωσε το λόγο στον βασικό ομιλητή της βραδιάς, τον πολυτάλαντο κύριο Διονύση Λεϊμονή. Καθηγητή, συγγραφέα, ραδιοφωνικό παρουσιαστή, άνθρωπο. Για όλα αυτά, αλλά κυρίως για το τελευταίο, αισθάνομαι τυχερή που τον γνώρισα. Η κριτική βιβλίου μαγειρικής, ένα θέμα που αποτρέπει συνήθως τους άνδρες, δεν ίσχυσε γι’ αυτόν. Απεναντίας, με ιδιαιτέρως ποιοτικό λόγο, όχι μόνο ανέλυσε σε βάθος την ύλη του βιβλίου, αλλά, αναφερόμενος ειδικά στην Πολίτικη Κουζίνα, παρέδωσε σε όλους μας ένα σπάνιο μάθημα της ιστορικής της εξέλιξης.
Η πλούσια χορωδία και η ορχήστρα παραδοσιακών οργάνων, με ανθρώπους που έδειχναν ότι αγαπούσαν αυτό που έκαναν, διάνθιζε το πρόγραμμα με τραγούδια, ειδικά επιλεγμένα να έχουν στίχους σχετικούς με φαγητά και γλέντια των πατρίδων.
Η έκπληξη της βραδιάς, το θεατρικό με κείμενο από το βιβλίο «Λωξάνδρα» της Μ. Ιορδανίδου, έφερε γέλια και ζωηρό χειροκρότημα. Το απέδωσε με ιδιαίτερη χάρη και ταλέντο το μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ελένη Βαφειάδου.
Αγκάλιαζα με τη ματιά μου τα χαρούμενα και μαζί συγκινημένα πρόσωπα της αίθουσας και ζέσταινε η ψυχή μου. Καμάρωνα το πλησίασμα ανθρώπων, έναν πλούτο ανέξοδο και συνάμα ακριβό. Αν, υπηρετώντας τον πολιτισμό και την παράδοση, βρίσκαμε πιο συχνά την ευκαιρία για τέτοια ψυχοσυναλλαγή, ίσως αντιμετωπίζαμε και τις δυσκολίες των καιρών πιο δυναμωμένοι.
Έξω από την αίθουσα, οι μυρουδιές των μεζέδων, άνοιξαν τη όρεξη. Τα μέλη του Συλλόγου είχαν φροντίσει με αγάπη, να γευτούμε παραδοσιακούς μεζέδες, γλυκά και ποτά. Για τί να πρωτοπούμε «ευχαριστώ»; Παρά το ότι φτάσαμε στη Νέα Ιωνία με την πεποίθηση ότι όλα θα πάνε καλά, το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.
«Πώς χαρακτηρίζεται ο σωστός ηγέτης;», ήταν το ερώτημα σε μάθημα management. Πολλές και αξιόλογες οι απόψεις των σπουδαστών. Και η απάντηση του δάσκαλου: «Σωστός ηγέτης είναι αυτός που τα καταφέρνει, επιλέγοντας πάντα τους κατάλληλους συνεργάτες». Αυτό ακρβώς είδα εκεί. Η Πρόεδρος κυρία Ουρανία Σταματιάδου και οι συνεργάτες της, είναι μια εκλεκτή ομάδα, παράδειγμα για προκοπή. Τα εργάλεια απλά αλλά και σπάνια. Αγάπη γι’ αυτό που κάνουν και πολλή δουλειά. Έτσι η συνεχής πρόοδος με νέους στόχους και έργα, ακολουθούν.
Εύχομαι στους συντελεστές της εκδήλωσης και στους άξιους ανθρώπους του Συλλόγου να εμπνεύσουν και άξιους συνεχιστές και μακάρι, όσα προσφέρουν, να τους τα επιστρέψει η ζωή στο πολλαπλάσιο.
Με εκτίμηση
Ιωάννα Αραμπατζή-Τζανουδάκη
