Στη Μνήμη της Σοφίας Βέμπο

You are currently viewing Στη Μνήμη της Σοφίας Βέμπο

 Σοφία Βέμπο, Αφιέρωμα στη μνήμη της Θρακιώτισας τραγουδίστριας,  που με τη φωνή της τραγούδησε την Ελλάδα και έκανε όλη τη χώρα να τραγουδά μαζί της.

Εφη Μπέμπο = Σοφία Βέμπο

Αγαπητοί μου αναγνώστες, αλησμόνητες πατρίδες είναι οι άνθρωποί τους. Oι πατρίδες αυτές κινδυνεύουν να χαθούν και από τη μνήμη μας όταν οι απόγονοι των παιδιών τους χάνουν τη συνείδηση της ταυτότητάς τους και ακόμη όταν εμείς δεν έχουμε πια την αίσθηση της ρίζας μας, μια ρίζα που κανείς δε θα μας τη θυμίσει. Τη μνήμη μας μόνοι μας θα την ανακαλύψουμε με οδηγό μερικές σκισμένες φωτογραφίες του 1906, του 1908 του 1914 του 1922 και του 1924, η μέσα από τις ιστορίες που μας άφησαν παρακαταθήκη ο παππούς και η γιαγιά, και μόνο αν προσπαθούμε να θυσιάζουμε χρόνο από τη βολή μας, συνειδητοποιώντας πως

Η μεγαλύτερη περιουσία στον άνθρωπο είναι η μνήμη

Και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων αγαπητοί μου αναγνώστες και φίλοι, έχει και μνήμη και διαθέτει χρόνο από τη βολή της και σε κάθε της ευκαιρία με τις αναφορές της, με τις τοποθετήσεις της και τις εκδηλώσεις της πετυχαίνει να ζωντανεύει μνήμες και να τιμά με ένα ξεχωριστό τρόπο τα άξια τέκνα του Θρακικού Ελληνισμού. 

Στις 10 Φεβρουαρίου του 1910 στην Καλλίπολη, τη γραφική πόλη της Θρακικής χερσονήσου στην Ανατολική Θράκη, ήρθε στον κόσμο ένα κοριτσάκι. Δεν ξέρουμε αν γεννήθηκε στη συνοικία του Αγίου Γεωργίου ή του Αγίου Νικολάου , του Αγίου Δημητρίου, ή της Παναγίας Φανερωμένης η της Παναγίας του Μπαλούκ Παζάρ. Ξέρουμε όμως ότι το βάφτισαν Έφη και το επίθετό της ήταν Μπέμπο.

Πατέρας της ο Αθανάσιος Μπέμπος, καταγόμενος από την Τσαριτσάνη Λάρισας και η μητέρα της Πηνελόπη Μπέμπου είχαν εγκατασταθεί στην Καλλίπολη δουλεύοντας ως καπνεργάτης. Το 1912 η οικογένειά της μετεγκαταστάθηκε στη Κωνσταντινούπολη, όπου εκεί γεννήθηκε ο αδελφός της Γεώργιος, ο επιλεγόμενος Τζώρτζης, η αδελφή της Αλίκη και ο μικρότερος αδελφός της Ανδρέας.

Η πολυμελής της οικογένεια ακολούθησε τη μοίρα των εκατοντάδων χιλιάδων ξεριζωμένων εξ αιτίας της Μικρασιατικής καταστροφής το 1922 και επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται προσωρινά στη γενέτειρα του πατέρα της και απ εκεί μόνιμα στο Βόλο

Στο Βόλο η Έφη Μπέμπο, όπως αρέσκονταν να λέγεται, μετά τις εγκύκλιες σπουδές της αναγκάστηκε λόγω φτώχειας να δουλεύει για να βοηθήσει την οικογένειά της. Έτσι ξεκίνησε να δουλεύει ταμίας στο κατάστημα “Φλωρία” του Βόλου. Παράλληλα της άρεσε η μουσική και αγοράζοντας μία κιθάρα άρχισε να εξασκείται σ΄ αυτή με τη βοήθεια της φίλης της Μαρίτσας Χασάπη. Τον Σεπτέμβριο του 1933 αποφάσισε να πάει στη Θεσσαλονίκη να βρει τον αδελφό της Τζώρτζη που σπούδαζε εκεί και που είχε καιρό να στείλει γράμμα. Έτσι παίρνοντας την κιθάρα της επιβιβάστηκε στο Α/Π ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ όπου στη διάρκεια του ταξιδιού της άρχισε με την κιθάρα της το τραγούδι. Σε λίγο όλοι οι επιβάτες του πλοίου και το πλήρωμα βρίσκονταν γύρω της και την χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι από τη φωνή της. Αυτή θεωρητικά ήταν και η πρώτη δημόσια εμφάνιση της Σοφίας η οποία και αποτελεί ενδιαφέρουσα πινελιά του Μεσοπολέμου

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στις 10.00 ώρα βρισκόταν στο ραδιοφωνικό σταθμό του Ζαππείου και ενώ ετοιμαζόταν να τραγουδήσει ο εκφωνητής Κώστας Σταυρόπουλος διακόπτει τη ροή του προγράμματος και προβαίνει στην ιστορική εκείνη ανακοίνωση της επίθεσης των ιταλικών δυνάμεων κατά της Ελλάδας και την άμυνα των ημετέρων. Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος είχε αρχίσει.

Η έκρηξη στην καριέρα της

Η έκρηξη στην καριέρα της ήρθε με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940. Τότε όλες οι επιθεωρήσεις προσαρμόζουν το θέμα τους στην πολεμική επικαιρότητα και τα τραγούδια επανεγγράφονται με πατριωτικούς στίχους. Η Βέμπο τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια και η φωνή της γίνεται η εθνική φωνή που εμψυχώνει τους Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο και συγκλονίζει το πανελλήνιο. . Αυτό που υπογραμμίζει βέβαια το πέρασμά της από τη μουσική ιστορία μας είναι τα επικά τραγούδια που διαπέρασαν από το 1940 και εντεύθεν το κόκαλο του λαού

Την ίδια εποχή σε μία συμβολική πράξη προσφέρει στο Ελληνικό Ναυτικό 2000 χρυσές λίρες. Με την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα φυγαδεύεται μεταμφιεσμένη σε καλόγρια στη Μέση Ανατολή όπου συνεχίζει να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα.

Η Βέμπο στον Εμφύλιο όρθωσε πεισματικά φωνή συμφιλίωσης, τα έβαλε με τη βασίλισσα Φρειδερίκη, ονομάτισε σε τραγούδι της τον ρόλο των συμμάχων, και αυτό ενόχλησε τους Εγγλέζους, που πίεσαν να απαγορευτεί η μετάδοσή του!

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 αραιώνει τις θεατρικές εμφανίσεις της, τις οποίες σταματά οριστικά στις αρχές της επόμενης δεκαετίας.

Στο Πολυτεχνείο

Η Έφη, η Σοφία, η Μπέμπο η Βέμπο όπως και να την πεις τραγούδησε την «πατρίδα», ντεμοντέ πλέον, τραγούδησε την Ελλάδα και όλη η Ελλάδα τραγούδησε μαζί της.

Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου (1973) βρήκαν καταφύγιο στο σπίτι της πολλοί κυνηγημένοι φοιτητές. Η  Σοφία Βέμπο κατέβηκε και άνοιξε την πόρτα της εισόδου της πολυκατοικίας και οδήγησε τα παιδιά στο διαμέρισμά της, χωρίς να συστηθεί. Όταν αργότερα τη ρώτησαν, αν φοβήθηκε την αστυνομία, απάντησε: «δε φοβήθηκα τους Ιταλούς Θα φοβηθώ αυτούς».

Στις 11 Μαρτίου του 1978 μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, θα μετοικήσει οριστικά στο πάνθεο των ηρώων και η κηδεία της μετατράπηκε σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο. . Η Τραγουδίστρια της Νίκης αποθεώνεται εκείνη τη μέρα από τον ελληνικό λαό που τη θεωρούσε και συνεχίζει να τη θεωρεί ηρωίδα.

35 χρόνια μετά συνεχίζει να είναι παρούσα γιατί η προσφορά της την έκανε αθάνατη. Ο λαός δε ξέχασε την προσφορά της και όπως και η ίδια έγραψε στο οπισθόφυλλο ενός δίσκου της «Υπάρχω από τη μνήμη σας. Ας είναι ευλογημένη κι αυτή και σεις»

ΕΦΗ – ΣΟΦΙΑ ΜΑΣ ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ – ΑΘΑΝΑΤΗ

Για την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

Ελευθέριος Θ. Χατζόπουλος

Πρόεδρος

Σέρρες 08 Μαρτίου 2013