Το ποίημα της Ευαγγελίας Τσιώλη Στη Δέσποινα κανενός, βασίζεται σε αληθινά γεγονότα…
Προσφυγοπούλα ήρθες απ’ τη Σμύρνη
κορίτσι πέντε ή εφτά χρονών
κατακόκκινα τα μάτια σου απ’ το κλάμα
βαθιές πληγές οι άκρες των ποδιών!
Οι γονείς σου άγγελοι στον ουρανό
κι εσύ βρέθηκες μόνη στην παραλία
τρομαγμένο πουλί μες το χαμό
με μια εικόνα συνοδεία!
Η εικόνα του Προφήτη Ηλία
απ’ την εκκλησία της γειτονιάς σου
πολύτιμο φυλαχτό από τη Σμύρνη
που φρόντισε η φωτιά τίποτα να μην μείνει!
Ποτάμια τα δάκρυα της ψυχής σου
κι ο φόβος ο μεγάλος: «τι θα γίνει»;
Που πάω; Ποιος με περιμένει;
Δεν έχω κανέναν. Η ζωή ένα μπουρίνι»!
Ένας καπετάνιος απ’ το Γαλαξίδι
έπιασε το μικρό χεράκι σου
και είπε: «Η ζωή δεν είναι ξίδι»
«είναι και μέλι όμορφη μικρή μου»
Μη στενοχωριέσαι και μη σε μέλει
πες μου τίνος είσαι; Πως σε λένε;
Με λένε Δέσποινα δε ξέρω τίποτα άλλο
τα μάτια κι η ψυχή μου όλο κλαίνε!
Μεγάλη ταραχή έχει το μυαλό μου
κόλλησε μες την καταστροφή
μέρες ολόκληρες γύρναγα ζαλισμένη
για λίγο νερό και για τροφή!
Ποτέ δεν θυμήθηκε τ’ όνομά της
έγινε η Δέσποινα του Κανενού
τη μικρή ορφανή τη μάζεψε
ο ταβερνιάρης του χωριού!
Μαζί με τη γυναίκα του
την πήραν μια τεράστια αγκαλιά
βρήκε η ορφάνια προστασία
κι η μοναξιά μια ζεστασιά!
Δέσποινα ανήκεις στις καρδιές μας
τ’ όνομά σου είναι η Ελλάδα
ας είναι ελαφρύ το χώμα σου
κι η ιστορία σου λαμπάδα!!!
Ευαγγελία Τσώλη, Βιβλιοθηκονόμος – Ποιήτρια
Ν. Σμύρνη 21 Μαρτίου 2016 (Παγκόσμια μέρα ποίησης)
Σημ. Το ποίημα βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Ευχαριστώ πολύ τον κ. Λουκά Γκούλντα Πρόεδρο του Συλλόγου «Παναγία Γάλαξα η θαλασσοκρατούσα» που εδρεύει στο Γαλαξίδι Φωκίδος για τις πληροφορίες που μου έδωσε σήμερα – Παγκόσμια ημέρα ποίησης – εδώ στη Βιβλιοθήκη της Εστίας Ν. Σμύρνης για την μικρή προσφυγοπούλα: τη Δέσποινα Κανενού.
