ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ: ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ 2001 ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ;
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΑΞΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑΣ. ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ! Χτισμένα πριν από 65 χρόνια και αγορασμένα αποκλειστικά από πρόσφυγες της Μ. Ασίας, αντιπροσωπεύουν την Μοντέρνα Αρχιτεκτονική του ’30 (Bauhaus), συγκαταλέγονται μέσα στα 113 πιο σημαντικά έργα της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα (Έκθεση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής σε Φραγκφούρτη – Παρίσι – Θεσσαλονίκη – Αθήνα), διαθέτουν μοναδικές κατασκευαστικές αρετές (εκπληκτικός συνδυασμός π.χ. beton και πέτρας) και περιβάλλονται από 10 στρέμματα κοινόχρηστων ελεύθερων χώρων στο κέντρο της Αθήνας! Εδώ και 35 χρόνια οι προτάσεις των κρατικών φορέων για κατεδάφιση των 8 πολυκατοικιών και “αξιοποίηση” των 14,5 στρεμμάτων (π.χ. Garage, εμπορικό κέντρο, νέα Μητρόπολη…), εμπόδισαν τους 228 ιδιοκτήτες να επισκευάσουν εξωτερικά τα σπίτια τους (τραυματισμένα και από τις οβίδες του Εμφυλίου…), τα οποία εσωτερικά είναι σε άψογη κατάσταση. Δεδομένου ότι
Παντού στην Ευρώπη τέτοια οικιστικά σύνολα ανακαινίζονται με ελάχιστο κόστος και επαναχρησιμοποιούνται, Σημαντικές Ευρωπαϊκές Συνθήκες περί Αρχιτεκτονικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Άμστερνταμ 1975, Γρανάδας 1985, Ευρωπαϊκή Οδηγία 1991) επιβάλλουν την προστασία – συντήρηση – ανάδειξη και αποκατάστασή τους, Διαθέτουν ποιότητα ζωής (ΣΔ: 0.95 όταν γύρω: 3.6 και κάλυψη 32% όταν γύρω: 70%), είναι έργα σημαντικών δημιουργών (Κ. Λάσκαρης – Δ. Κυριακός) και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Κοινωνικής μας Μνήμης και της Πολιτιστικής μας Ιστορίας,
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ελλάδας, Καθηγητές, επιστήμονες, επώνυμοι Αρχιτέκτονες και Δημοσιογράφοι, Πολιτικοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι, η Σύγκλητος του ΕΜΠ και η Αρχιτεκτονική Σχολή (με δεκάδες αξιολογότατες προτάσεις ανάπλασης), εκπομπές σε ραδιόφωνο-τηλεόραση, ακόμα και το Υπουργείο Πολιτισμού (που επί ένα χρόνο “προτίθεται” να τις κηρύξει διατηρητέες εις πείσμα των ορέξεων του ΥΠΕΧΩΔΕ…), ΟΛΟΙ συνηγορούν στη διατήρηση και ανακαίνιση των κατοικιών αυτών. Επειδή το χρηματικό κόστος της απαλλοτρίωσης των 228 διαμερισμάτων και της διαμόρφωσης των 14,5 στρεμμάτων σε “πράσινο” ανέρχεται σε MIN 5 ΔΙΣ, ενώ το κόστος ανακαίνισης εξωτερικά των 8 κτιρίων και της διαμόρφωσης των ενδιάμεσων χώρων έκτασης 10 στρεμμάτων αποκλειστικά σε πράσινο ανέρχεται σε MAX 1 ΔΙΣ Γι’ αυτό ζητάμε: Διατήρηση ΟΛΩΝ των συγκροτημάτων, συνολικής επιφάνειας 4.5 στρεμ., με παράλληλη συντήρηση και επισκευή τους εξωτερικά. Μετατροπή και Αξιοποίηση των διαμερισμάτων που οι ιδιοκτήτες τους εξαναγκάζονται να πουλήσουν στον Κ.Ε.Δ. (σε τιμή βέβαια που να περιλαμβάνει και την τεράστια αξία γης κάθε ιδιοκτησίας) σε χώρους Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων. Ανάπλαση των ενδιάμεσων εκτάσεων σε χώρους πράσινου, αναψυχής και παιδότοπους και κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης ανάμεσα στα υπάρχοντα κτίρια. Κάθε άλλη πρόταση περί απαλλοτρίωσης των ιδιοκτησιών και της κατεδάφισης των κτιρίων, μας βρίσκει αντίθετους και καχύποπτους στις “αγαθές προθέσεις περί κοινοχρήστου πρασίνου” κι αυτής της νέας, ασύμφορης οικονομικά, επιζήμιας κοινωνικά και καταστροφικής Αρχιτεκτονικά και Πολιτιστικά, παραπλανητικής πρότασης του Κράτους!….. (Σύλλογος Ιδιοκτητών Προσφυγικών Πολυκατοικιών Λ. Αλεξάνδρας. Στάλθηκε στο Παρατηρητήριο 15-5-2001
