Η Αδελφότητα των Βιθυνών συστάθηκε από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες που κατάγονται από την επαρχία Νικομήδειας της Βιθυνίας και συγκεκριμένα από τους οικισμούς Αντάμπαζαρ, Ορτάκοι, Χουδίον, Μπουρχανιέ και Σασλί, αμέσως μετά την άφιξη στην Ελλάδα και την εγκατάσταση στην περιοχή της σημερινής Νίκαιας. Ξεριζωμένοι από τις εστίες τους και αποδεκατισμένοι από τη σφαγή που πραγματοποιήθηκε από τους αντάρτες του Κεμάλ το καλοκαίρι του 1920, τα τετρακόσια περίπου άτομα, που διασώθηκαν από τις 13.000 κατοίκους, περιπλανήθηκαν στη Νικομήδεια και στην Κωνσταντινούπολη μέχρι το 1922. Τότε, με την τελευταία πράξη της Μικρασιατικής καταστροφής, αναχώρησαν «χωρίς αποσκευές και διαβατήρια» και έφτασαν και εγκαταστάθηκαν σε αυτά τα χώματα της αττικής γης, τη Νέα Κοκκινιά.
Οι βιθυνιακές εστίες μας είχαν ιδρυθεί στην αρχαιότητα από Έλληνες αποίκους και μέσα από δραματικές περιπέτειες διατήρησαν αλώβητη την ελληνικότητά τους μέχρι τον εικοστό αιώνα. Η Βιθυνία στα ΒΔ της Μικράς Ασίας διαρρέεται από το Σαγγάριο και το Γάλλο ποταμό και στεφανώνεται από το Βιθυναϊκό Όλυμπο, και τα Κυβέλεια όρη. Διοικητικό κέντρο η Νικομήδεια και εκκλησιαστικό η Νίκαια, έδρα της ομώνυμης αυτοκρατορίας των Λασκάρεων.
Οι πατέρες μας στάθηκαν όρθιοι παρά την απερίγραπτη συμφορά. Έφεραν μαζί τους από τις αλησμόνητες πατρίδες την ωραία τους ελληνική γλώσσα, την ευσέβεια, την αλληλεγγύη, τα ήθη και τα έθιμα, τη φιλομάθεια και προοδευτικότητα, την εργατικότητα και το επιχειρησιακό πνεύμα. Είχαν αξιόλογο πολιτισμό και σπουδαία βιομηχανική και εμπορική δράση. Σπούδασαν αγόρια και κορίτσια, στα οργανωμένα σχολεία τους, «αρρεναγωγεία» και «παρθεναγωγεία», και έπαιζαν σημαντικούς ρόλους στην οικονομία και στη διοίκηση του οθωμανικού κράτους. Τα προϊόντα τους έφθαναν από τους άξιους Βιθυνούς έως το Παρίσι και το Λονδίνο. Λαμπρές εκκλησίες, πλατείες, ατμοκίνητα εργοστάσια μεταξουργίας και βυρσοδεψεία, ιατρεία και φαρμακεία μιλούσαν εύγλωττα για το πολιτιστικό επίπεδο των πατέρων μας, Δυστυχώς , σήμερα απομένουν λίγα σκόρπια ερείπια.
Αμέσως με την εγκατάστασή τους εδώ συνέστησαν επιτροπές για την εξυπηρέτηση των συμπατριωτών. Ως ο πρώτος προσφυγικός Σύλλογος της πόλης χορηγούσε πιστοποιητικά σε Μικρασιάτες όλων των περιοχών και βοηθούσε με τη διενέργεια εράνων τους απόρους. Επίσημα ο Σύλλογος ιδρύθηκε με καταστατικό το 1934 (Αποφ. 107/11-5-1934 Πρωτοδ. Πειραιώς) με την επωνυμία «Παμβιθυνιακή ομοσπονδία» ως «φιλανθρωπική και κοινωνική οργάνωσις» κατά το πρότυπο της αντίστοιχης αδελφότητας του Ορτάκιοϊ «Ορθοδοξία», που δρούσε δυναμικά στην Πατρίδα από αιώνες. Πρώτος πρόεδρος αναδείχθηκε ο δικηγόρος, ιστορικός και Υπουργός Ιωάννης Μελάς από του Χουδί, ο οποίος έγινε και ανάδοχος της πόλεώς μας που μετονομάσθηκε ΝΙΚΑΙΑ το Σεπτέμβριο του 1940. Το 1953 το σωματείο μετονομάζεται «Αδελφότης Βιθυνών» και αποκτά τη «λέσχη» του στην οδό Γ. Γρεβενών, απέναντι στη σημερινή έδρα του Συλλόγου, από όπου συνεχίζει την πολύπλευρη δραστηριότητά του.
Ευχή και φροντίδα όλων μας η αναθέρμανση και δραστηριοποίηση της τρίτης και τέταρτης γενιάς των Βιθυνών γιατί οι Πατρίδες μας είναι μοναδικοί φάροι και πυξίδες στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε.

• Ημερομηνία ίδρυσης   11 Μαΐου 1934