Η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος (ΟΠΣΕ) τίμησε για την μακρόχρονη προσφορά του στην Μικρασιατική Ιδέα, τον ιστορικό τέως Γενικό Γραμματέα της Ενώσεως Σμυρναίων και διευθυντή της εμβληματικής εφημερίδας Μικρασιατική Ηχώ. Ο Νίκος Χ. Βικέτος είναι ο άνθρωπος-εγκυκλοπαίδεια των Μικρασιατικών θεμάτων, η πάντα έγκυρη και αξιόπιστη πηγή επιστημόνων, ερευνητών και Σωματείων για τη Σμύρνη και τις Αλησμόνητες Πατρίδες της Ανατολής και εκ των εμπνευστών της δημιουργίας της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος.
Ποιός είναι ο Νίκος Χ. Βικέτος Τέως Γ.Γ. της Ενώσεως Σμυρναίων
Ο Νίκος Χ. Βικέτος, ο οποίος από την πλευρά του πατέρα του έλκει την καταγωγή από τον Μπουρνόβα της Σμύρνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Από την πλευρά της μητέρας του γνωστοί πρόγονοί του ήταν ο παππούς του, Θωμάς Βούλτσος, ο πιστός καβάσης του εθνο-ιερομάρτυρα Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου Καλαφάτη, ο πιο έγκυρος, σύμφωνα με τις πηγές, πληροφοριοδότης των τελευταίων στιγμών του Ποιμενάρχη της Εκκλησίας των Σμυρναίων, πριν ο μαρτυρικός δεσπότης οδηγηθεί στον Νουρεντίν πασά, και ο θείος του, Χρυσόστομος Βούλτσος, πρώτος Μητροπολίτης Ν. Σμύρνης (1974 – 1986).
Ο Νίκος Χ. Βικέτος σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το 1978 μέχρι το 2010, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.
Με τις πνευματικές υποθήκες που του κληροδότησαν οι πρόσφυγες πρόγονοί του ο Ν. Βικέτος εντάχθηκε το 1974, μόλις τελείωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, στη μεγάλη οικογένεια της Ενώσεως Σμυρναίων, που είναι το τέταρτο κατά σειρά αρχαιότητος μικρασιατικό σωματείο της Αθήνας (έτος ίδρυσης 1936) με συνεχή και αδιάλειπτη δράση.
Από τον Απρίλιο του 1982 μέχρι το Δεκέμβριο του 2017, ο Νίκος Χ. Βικέτος, χρημάτισε γενικός γραμματέας της Ενώσεως Σμυρναίων. Τα 30 τελευταία χρόνια διετέλεσε διευθυντής της εφημερίδας Μικρασιατική Ηχώ και από το 1998 έως το 2000 ήταν υπεύθυνος του επιστημονικού περιοδικού Μικρασιατικά Χρονικά. Σε όλο αυτό το διάστημα έδωσε διαλέξεις στην Αθήνα και σε πολλές πόλεις της επαρχίας. Πήρε μέρος με ανακοινώσεις του σε συνέδρια, συμπόσια και ημερίδες που οργανώθηκαν από Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, επιστημονικούς φορείς της χώρας, ανάμεσά τους το ΚΕΜΙΠΟ Ν. Ιωνίας και μικρασιατικά σωματεία, όπως η ΄Ενωση Σπάρτης Μ. Ασίας. Συμμετείχε σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές. Δημοσίευσε άρθρα και μελέτες του για θέματα του Μικρασιατικού Ελληνισμού στον ημερήσιο και στον περιοδικό τύπο.
Στο διάστημα αυτό υπήρξε, ως εκπρόσωπος της Ενώσεως Σμυρναίων, ιδρυτικό μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των Προσφυγικών Σωματείων Αττικής και με την ιδιότητα αυτή πήρε μέρος στο Προσφυγικό Συνέδριο της Θεσσαλονίκης που οδήγησε στην ίδρυση της ΟΠΣΕ το 1984.
Κλείνοντας να αναφέρουμε τρεις ανακοινώσεις του οι οποίες σχολιάστηκαν ιδιαίτερα στους κύκλους των Μικρασιατών και όχι μόνο.
Η πρώτη με θέμα «Η γυναίκα στην ελληνική κοινωνία της Σμύρνης κατά τον 19ο και 20ό αιώνα», οργανωμένη από το ΄Ιδρυμα Γουλανδρή –Χορν (Αέρηδες – Πλάκα), στις 15 Ιανουαρίου 1990, παρουσίασε την Ελληνίδα της Σμύρνης στις πραγματικές της διαστάσεις μακριά από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις.
Η δεύτερη με θέμα «Η γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας και ο Σύλλογος Ενωσις Πισιδών στη Σμύρνη», οργανωμένη από την ΄Ενωση Σπάρτης Μ. Ασίας, σε αυτή την αίθουσα, στις 10 Δεκεμβρίου 1990, έθεσε για πρώτη φορά το θέμα της γενοκτονίας των Ελλήνων της μικρασιατικής Πισιδίας με βάσει τα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών της χώρας μας. Και,
Η τρίτη με θέμα «Η αγιότητα του Χρυσοστόμου Σμύρνης και η μαρτυρία της Εκκλησίας», οργανωμένη από την ΄Ενωση Σμυρναίων (Μέγαρο Παλαιάς Βουλής), στις 14 Σεπτεμβρίου 1992 προέβαλε δημοσίως τη θέση της Ενώσεως Σμυρναίων, πως στη συνείδηση του χριστεπωνύμου πληρώματος ο Χρυσόστομος Σμύρνης, μετά το μαρτυρικό του θάνατο, είχε καταξιωθεί ως ΄Αγιος και οδήγησε στην ένταξη – συναρίθμηση του μάρτυρα στο εορτολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
