Ο Ελληνισμός της Μικρασίας έδωσε αγώνες σ’ όλους τους στίβους της ζωής και πέτυχε αυτή η γερή ράτσα μεγάλες προκοπές στην τρισχιλιόχρονη πορεία του. Λάτρεψε και υπηρέτησε ιδιαίτερα το αθλητικό ιδεώδες. Τα ΄΄Πανιώνια΄΄της αρχαίας Πριήνης και η αναβίωσή τους στα νεότερα χρόνια της Σμύρνης πριν την καταστροφή του ’22, αποτελούσε υψηλή αθλητική διοργάνωση, εφάμιλλη των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτή την κιβωτό των ιδεωδών, μεταφέρουν μετά τον ξεριζωμό, στον προσφυγικό οικισμό της ΄΄Νέας μικρής Ιωνίας΄΄ του Θεσσαλικού χώρου.

Οι φλόγες του ολέθρου, η προσφυγιά, ο αγώνας για επιβίωση δεν κατόρθωσαν να σβήσουν την αγάπη για τον αθλητισμό. Οι Μικρασιάτες, όπως και σε όλη την Ελλάδα, έτσι και στο Βόλο ορμούν και πάλι απτόητοι στους στίβους και στα γήπεδα. Και όταν αυτά δεν υπάρχουν, στις αλάνες, για να παίξουν ποδόσφαιρο με μια μπάλα πάνινη. Δεν υπάρχουν δοκάρια, δεν υπάρχουν κερκίδες. Δεν τα χρειάζονταν άλλωστε…

Οι πρώτες παρέες-ομάδες στην Νέα Ιωνία κατεβαίνουν στη γυμνή και κατάξερη πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Α΄-το σημερινό πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου στο Βόλο για να παίξουν ποδόσφαιρο.

Από τον Δεκέμβριο του 1924 που άρχισε να κατοικείται η Νέα Ιωνία προπονούνται όλοι σε μια αλάνα, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία Ευαγγελίστρια.

Για τους πρόσφυγες του συνοικισμού ΄΄δάσκαλοι΄΄ στο ποδόσφαιρο ήταν κάποιοι φτασμένοι ποδοσφαιριστές Μικρασιάτες που ήξεραν το άθλημα απ’ την πατρίδα, όπως ο Παντελής Μαγουλάς του ΄΄Απόλλωνα Σμύρνης΄΄, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής και πρόεδρος του «Γυμναστικού Συλλόγου Νίκης Βόλου».

Πολλές από τις πρώτες ομάδες που δημιουργήθηκαν στην αρχή συγχωνεύτηκαν, διαλύθηκαν ή μετονομάστηκαν. Λέγεται ότι η νεοσύστατη ομάδα ονομάστηκε αρχικά «Μαύρη χειρ», αργότερα «Άτλας» και στο τέλος «προσφυγική».

Με την υπ. αρ. 239 απόφαση της 19-8-192, ο «Γυμναστικός Σύλλογος Προσφύγων Βόλου» εν συντομία, «Προσφυγική», καταχωρήθηκε ως πρώτη προσφυγική ομάδα στο βιβλίο Αναγνωρισμένων Σωματείων του Πρωτοδικείου Βόλου. Σκοπός της: «Η διάδοσις και επέκτασις της γυμναστικής εις πάσας τας κοινωνίας τάξεις των προσφύγων».

Η επωνυμία «Προσφυγική» δεν είχε καλό άκουσμα, καθώς η λέξη «πρόσφυγας» εξέφραζε απαξίωση και περιφρόνηση στο γενικότερο κλίμα άρνησης της εποχής. Η μετονομασία ήταν πλέον ανάγκη επιτακτική.

Μετά από πολλές συζητήσεις και διαφωνίες για την ονομασία και λόγω του ότι η «Νίκη» ήταν το έμβλημα του «Πανιωνίου Σμύρνης» αποφασίστηκε να δοθεί το όνομα «Νίκη» στην ομάδα, που εξέφραζε συνολικά τον ιδεολογικό και ψυχικό κόσμο των προσφύγων.

Η (υπ. αρ. 893) απόφαση τροποποίησης 21-9-1926 και η επίσημη καταχώριση (υπ. αρ. 299) στις 5-10-1926 στα βιβλία του Πρωτοδικείου Βόλου επισημοποίησαν την ονομασία «Γυμναστικός Σύλλογος η Νίκη».

Τα πρώτα γραφεία στεγάζονταν στην παραλία (Αργοναυτών και Αγίου Νικολάου). Τα αποδυτήρια βρίσκονταν στο «Καρτάλιο», γωνία Πολυμέρη και Κασσαβέτη. Παράλληλα καταλείφθηκαν τα βυζαντινά χρώματα και υιοθετήθηκαν τα χρώματα της ελληνικής σημαίας ως επίφαση και επιβεβαίωση της ελληνικότητας του μικρασιατικού κόσμου.

Το 1928 η ομάδα αποκτά σε χώρο της Ν.Ιωνίας ιδιόκτητο γήπεδο, την «Κλούβα» όπως την αποκαλούσαν και δεν ήταν αναγκασμένη να αγωνίζεται στο πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου στο Βόλο.

Τα τελευταία χρόνια από το 2007 το γήπεδο από «Κλούβα» μετονομάστηκε σε «Παντελής Μαγουλάς» προς τιμή του ιδρυτή της ομάδας.

Μετά την ίδρυσή της η ομάδα το 1924 με την επωνυμία «Προσφυγική» δίνει εσωτερικούς αγώνες με διάφορες ομάδες.

Αργότερα με το όνομα Γυμναστικός Σύλλογος «Νίκη» επικρατεί απόλυτα στο Θεσσαλικό χώρο με την ομάδα και κατακτά το 1933 το κύπελλο ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Θεσσαλίας και αναδεικνύεται την ίδια χρονιά νικήτρια του Θεσσαλικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος.

Από το 1951 έως και το 1960 ανακηρύσσεται πρωταθλήτρια Βόλου.

Το 1960 κάνει το μεγάλο άλμα και ανεβαίνει στην Α΄ εθνική κατηγορία, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1966 παρά τις αντίξοες συνθήκες και τα εσωτερικά προβλήματα.

Το 1966 πέφτει στη Β΄ εθνική κατηγορία και παρέμεινε μέχρι το 1971. Την ίδια χρονιά γνωρίζει την μεγάλη ταπείνωση στην μέχρι τότε ιστορία της. Για πρώτη φορά υποβιβάζεται από την Β΄ εθνική κατηγορία στην ερασιτεχνική.

Την ποδοσφαιρική περίοδο 1971-72 επανέρχεται στην Β΄ εθνική από την ερασιτεχνική όπου βρισκόταν.

Το 1975 και πάλι υποβιβάζεται στην ερασιτεχνική αλλά το 1976 κατακτά το κύπελλο Ελλάδος ερασιτεχνών.

Το 1985 βρίσκεται στην Γ΄ εθνική και καταφέρνει το 1989 να ανέβει στην Β΄ εθνική κατηγορία, για να ξανακατέβει στη Γ΄ εθνική το 1990.

Το 2000 υποβιβάζεται ξανά στην ερασιτεχνική συγκεντρώνοντας 52 βαθμούς.

Η δεκαετία 1990-2000 σηματοδοτείται από την αλλαγή φιλοσοφίας στα αθλητικά δεδομένα, εφόσον οι ομάδες μικρότερης κατηγορίας, όπως η «ΝΊΚΗ», βάση νομοθεσίας γίνονται ΠΑΕ ή ΤΑΠ (τμήμα αμειβόμενων ποδοσφαιριστών).

Το φαινόμενο του παραγοντισμού αποτελεί γεγονός πλέον και αναπτύσσεται σε τέτοιο βαθμό, ώστε κάθε ομάδα κυνηγά τον πλούσιο παράγοντα, που δεν έχει άμεσα οφέλη. Αυτή η φιλοσοφία απογυμνώνει πλέον τον εκάστοτε παράγοντα από κάθε ιδεολογικό χαρακτήρα. Έτσι σπάει ο βασικός συνεκτικός κρίκος ανάμεσα στους δύο χώρους (ομάδα-παράγοντα). Αυτό έχει σαν τραγική συνέπεια την κατάρρευσή της-μη εξαιρούμενης και της Νίκης-αφού αλλάζει συνεχώς «χέρια».

Την τριετία 2001-04 καταφέρνει μετά από δύσκολους αγώνες να ανέβει στην Γ΄ εθνική.

Το 2004 μετά από πολλές προσπάθειες κάνει ξανά το άλμα στη Β΄ εθνική όπου και παρέμεινε μέχρι το 2007, μετά από μερικά χρόνια παραμονής στη Γ Εθνική , φέτος το 2014 ήρθε η ώρα της ανόδου στη μεγάλη κατηγορία.

Η ιστορική Νίκη Βόλου στη Σούπερ Λιγκ.