Σε εποχές δύσκολες για τη χώρα, που όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε παραγωγική ηλικία επιλέγουν το δρόμο της ξενιτιάς,ως ύστατη λύση στο οικονομικό τους αδιέξοδο,δεν περισσεύουν τα παραδείγματα ανθρώπων που πήραν το δρόμο της επιστροφής στη μητέρα πατρίδα από βαθιά αγάπη και σεβασμό στον πολιτισμό της.
Φωτεινό παράδειγμα αποτέλεσε ο μουσικός Έκτωρ Κοσμάς,που “έφυγε”την Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012 σε ηλικία 46, από αιφνίδιο θάνατο.Γεννήθηκε στη Μελβούρνη Αυστραλίας και άνηκε στην τρίτη γενιά μεταναστών της οικογένειας του, η οποία καταγόταν,από τη μεριά του πατέρα από τη Σμύρνη και από τη μεριά της μητέρας από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.Ξεκίνησε να μαθαίνει μουσική σε ηλικία 7 ετών καθοδηγούμενος από τον πατέρα του Κώστα Κοσμά.
Σπούδασε βιολί και ολοκλήρωσε τις σπουδές του με επιτυχία σε ωδείο της Μελβούρνης.Το 2000 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αθήνα με βαθύτατη την ανάγκη να παίζει τη μουσική που αγαπούσε στο φυσικό της περιβάλλον.Παντρεύτηκε την Έυη Παπαδημητρίου,κόρη μεταναστών από τον Καναδά και έκαναν μαζί δύο παιδιά,τη Φοίβη,9 ετών και τη Δάφνη ,7 ετών.
Στη σύντομη πορεία του η προσφορά του υπήρξε μεγάλη.Γνώστης των παλαιών ηχογραφήσεων του ρεμπέτικου, σμυρναϊκού τραγουδιού,ανέπτυξε δημιουργική μουσική συνείδηση,με βάση τα όσα διδάχθηκε σε άμεση συνάρτηση με την προσωπική του αισθητική.Λιτός,ταπεινός,ευγενικός,ακούραστος,υπερασπιστής των απόψεων του, ένας εργάτης μουσικός,χρήσιμοςκαι ουσιαστικός σε κάθε δουλειά που συμμετείχε.
Με πυκνή παρουσία στα ρεμπέτικα πάλκα και πολυάριθμες συνεργασίες στο ενεργητικό του, ο Έκτωρ δεν λησμόνησε ποτέ την ελληνική παροικία της Μελβούρνης.
Οι Έλληνες εκεί δεν ξεχνούν επίσης πως με το βιολί του,γνώρισε στη δεύτερη γενιά μεταναστών-και όχι μόνο-,το ρεμπέτικο, και με την “Απόδημη κομπανία”,της οποίας αποτελούσε ιδρυτικό μέλος,φρόντιζαν κάθε χρόνο σχεδόν να επιστρέφουν στη Μελβούρνη για να παίζουν,τιμώντας έτσι την πόλη που τους έθρεψε.
Το τελευταίο διάστημα εμφανιζόταν στο κέντρο “Χάραμα”με τον Αγάθωνα Ιακωβίδη,στον “Αρμενιστή” στο Φάληρο,παρέα με τον Χρήστο Μπινιάρη και τον Γιάννη Νιάρχο και τις Κυριακές τα μεσημέρια με την “Απόδημη κομπανία”στην ταβέρνα “Σφύρλας στον Άγιο Κωνσταντίνο Λαυρίου.
Η μουσική οικογένεια πενθεί για ένα σοβαρό μέλος της ,έναν φιλότιμο εργάτη,έναν καλό άνθρωπο.
Καλό ταξίδι.Το ένδοξο όνομα σου ΈΚΤΟΡΑ δικαίωσε το τέλος του γήινου ταξιδιού σου.
Αναστάσιμος στη γειτονιά των μερακλήδων του ουρανού.
Δύναμη και καλή μνήμη στην οικογένεια σου.
Αθήνα, 9 Μαρτίου 2012
Παρασκευή Βουτσελά
