Στις φετινές εκδηλώσεις μνήμης της Άλωσης της Βασιλίδας των πόλεων πραγματοποιήθηκαν: (α) την 29/5/2014 διάλεξη του Καθ. Ευάγγε-λου Κουφουδάκη στην αίθουσα του Αθλητικού Συλλόγου Πέρα και στην συνέχεια κατάθεση στεφάνων στον ανδριάντα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου που έχει στηθεί πρόπερσι στην παραλία του Φλοίσβου Παλαιού Φαλήρου και (β) Μνημόσυνο στον Ιερό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Καπνικαρέας και στην συνέχεια καταθέσεις στεφάνων στον ανδριάντα του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στην πλα-τεία Μητροπόλεως Αθηνών και στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη την 1/6/2014.

Στην βαρυσήμαντη ομιλία του ο Καθ. Ε. Κουφουδάκης, που έχει εμπειρία πάνω από 40 χρόνια ως κα-θηγητής πολιτικών επιστημών των Πανεπιστημίων Indiana και Purdue στα θέματα των διεθνών σχέσε-ων στην Ανατολική Ευρώπη και την Μέση Ανατολή με έμφαση τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, ανέλυσε το θέμα : «Η Αξία της Οικουμενικότητας του Ελληνισμού». Το κείμενο της ομιλίας του καθ. Ε. Κουφουδάκη είναι ανηρτημένο στην ιστοσελίδα της Οι.Ομ.Κω. Ο ομιλητής κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στην διατήρηση της Οικουμενικής δύναμης του Ελληνισμού και μετά από την Άλωση επικεντρώθηκε στο ζήτημα των σχέσεων της Μητροπολιτικής Ελλάδος με την Διασπορά των Η.Π.Α., Αυστραλίας και των Ευρωπαϊκών χωρών με ιδιαίτερη έμφαση τις περιόδους 1974-80 και 1990-94 που αφορούν την επιβολή από τις Η.Π.Α. εμπάργκο κατά της Τουρκίας λόγω της στρατιωτικής επέμ-βασης στην Κύπρο και το «Μακεδονικό» ζήτημα. Και στις δύο περιπτώσεις οι προσπάθειες των στελε-χών της Ομογένειας της Αμερικής αλλά και της Αυστραλίας που γινόντουσαν κάτω από άνισες και αντίξοες συνθήκες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Ελληνισμού αντιμετώπιζαν εμπόδια από την εφαρμογή περί της αρχής περί «εθνικού κέντρου». Τόνισε με έμφαση ο Καθ. Ε. Κουφουδάκης ότι ενώ τα στελέχη της Διασποράς έδιναν σκληρό αγώνα για την αντιμετώπιση στην Κύπρο της μαζικής παραβία-σης του διεθνούς δικαίου και δικαιωμάτων του ανθρώπου ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων των Η.Π.Α., διαπίστωναν ότι το «εθνικό κέντρο» υπέσκαπτε τις προσπάθειες αυτές όπως ομολογούσαν οι ίδιοι οι βουλευτές του Κογκρέσου αλλά και οι εκπρόσωποι της διοίκησης της κυβέρνησης των Η.Π.Α., παρά του ότι οι κυβερνητικοί παράγοντες των Αθηνών ρητορικά έλεγαν τα αντίθετα. Παρόμοια κατάσταση εξελίχθηκε την περίοδο 1990-94 στην όξυνση του θέματος ονομασίας των Σκοπίων που ενώ δήλωνε η Αθήνα ότι δεν δέχεται την χρήση του όρου «Μακεδονία», διαπιστωνόταν ότι γινόταν διαπραγματεύσεις εν κρυπτό για μια σύνθετη ονομασία που θα περιείχε και τον όρο «Μακεδονία». Στην κατάληξη της ομιλίας του ο Καθ. Κουφουδάκης ανέφερε τα εξής: «Η μεγάλη πρόκληση σήμερα είναι ότι οι κοινότητες της διασποράς δεν είναι αυτές των αρχών του 1900. Οι κοινότητες της διασποράς είναι κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά απόλυτα ενσωματωμένες στην χώρα της διαμονής τους. Θέματα που συγκινούσαν τις κοινότητες πριν 50 χρόνια ήταν διαφο-ρετικά από αυτά που τις απασχολούν σήμερα. Επομένως η μεγάλη πρόκληση είναι η ανάγκη μιας πολιτιστικής και όχι μόνον πολιτικής διπλωματίας που ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας νέας γε-νιάς ομογενών. Ήρθε η ώρα για την Ελληνική Κυβέρνηση να μελετήσει σε βάθος την εμπειρία και την πολιτική του Ισραήλ σε θέματα συνεργασίας κέντρου και διασποράς. Για την επιτυχία μιας νέας πολιτιστικής διπλωματίας που θα αποφέρει πολιτικά και οικονομικά οφέλη και στην Αθήνα και την Λευκωσία, θα χρειαστεί η συνεργασία του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, των πανεπιστημίων των ερευνητικών και άλλων κοινωφελών ιδρυμάτων. Δεν πρέπει να απαιτούμε μόνον από το δημό-σιο τομέα μια αξιόπιστη και συνεπή πολιτική.Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός είναι μεγάλες, όπως είναι και μεγάλες οι ευκαιρίες που έχουμε σήμερα. Ο Παγκόσμιος Ελληνισμός επιβί-ωσε για χιλιετηρίδες παρ’ όλες τις καταστροφές, τους διωγμούς, τις πολιτικές και οικονομικές αντι-ξοότητες που αντιμετώπισε. Υπάρχουν χαμένες πατρίδες. Υπάρχει όμως και ένα κοινό πολιτισμικό παρελθόν και μια ιστορία που μας συνδέει και μας διατηρεί σαν έθνος. Έχουμε υποχρέωση για τις μελλοντικές γενεές, να μην το ξεχνάμε αυτό και να μην αφήνουμε μικροκομματικές διαφορές και προσωπικές φιλοδοξίες να μας χωρίζουν. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός είναι μεγάλες, όπως είναι και μεγάλες οι ευκαιρίες που έχουμε σήμερα. Ο Παγκόσμιος Ελληνισμός επιβίωσε για χιλιετηρίδες παρ’ όλες τις καταστροφές, τους διωγμούς, τις πολιτικές και οικονομικές αντιξοότητες που αντιμετώπισε. Υπάρχουν χαμένες πατρίδες. Υπάρχει όμως και ένα κοινό πολιτισμικό παρελθόν και μια ιστορία που μας συνδέει και μας διατηρεί σαν έθνος. Έχουμε υποχρέωση για τις μελλοντικές γενεές, να μην το ξεχνάμε αυτό και να μην αφήνουμε μικροκομματικές διαφορές και προσωπικές φιλοδοξίες να μας χωρί-ζουν. Στην εκδήλωση παρέστη ο Δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου κ. Δ. Χατζηδάκης.

Την Κυριακή 1 Ιουνίου μετά από την τέλεση Μνημόσυνου στον Ιερό Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Καπνικαρέας πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνου εκ μέρους της Οι.Ομ.Κω. από τον κ. Ηλία Κουλουρίδη αντιπρόεδρο της Αδελφότητας Μεγάλου Ρεύματος «ο Ταξιάρχης». Σύντομο χαιρετισμό πριν την κατάθεση στεφάνου απεύθυνε ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Οι.Ομ.Κω. καθ. Νίκος Ουζούνογλου αναφέροντας τα εξής: «Σήμερα αποτίουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης προς τον γενναίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο Δραγάζη και τους Υπερασπιστές της Κωνσταντινούπολης που αμύνθηκαν την Πόλη τους εναντίων πολύ ισχυρότερων δυνάμεων αποδεικνύοντας την παράδοση του Γένους στην αφοσίωση του προς την ελευθερία. Η άμυνα που προέβαλαν οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης υπό την ηγεσία του Αυτοκράτορα τους δεν ήταν μόνο η υπεράσπιση της εντειχισμένης Πόλης αλλά αυτό που αντιπροσώπευε η Βασιλίδα των Πόλεων: η Κοινοπολιτεία που υπήρξε η αρμονική σύνθεση του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού που εκφράστηκε με την οικουμενικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, την εφαρμογή στην πράξη της Χριστιανικής Κοσμοθεωρίας αλλά και της Ρωμαϊκής κρατικής οργάνωσης που είχε σαν θεμέλιο την έννοια του πολίτη. Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπήρξε κράτος που διατήρησε την έννοια του δικαίου, την έννοια των νόμων, την έννοια της πόλεως και ενός τρόπου ζωής εν κοινωνία καθώς επίσης και τις έννοιες της φιλανθρωπίας, της ηθικής, υπό κοινωνική αλλά και ατομική έννοια, και τέλος την έννοια της παιδείας με μια λέξη τον πολιτισμό και τον σεβασμό προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτές τις αξίες υπερασπίστηκαν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης την άνοιξη του 1453 και η θυσία τους υπήρξε φάρος στις γενιές που ακολούθησαν της σκλαβιάς. Αυτή την θυσία με πρώτο τον Αυτοκράτορα τους, θυμόντουσαν οι Έλληνες όταν ζούσαν μέσα στην καθημερινή αβεβαιότητα του κεφαλικού φόρου, των αυθαιρεσιών και του παιδομαζώματος. ’Όπως ο ιστορικός ο Νικήτας Χωνιάτης αποδίδει την συμφορά της πρώτης Άλωσης του 1204 όχι σε εξωτερικούς εχθρούς αλλά στην εγκατάλειψη από τους Ρωμιούς των δικών τους αρχών και τα δεινά του Ελληνισμού σήμερα κυρίως προέρχονται από την απεμπόληση της πνευματικής μας κληρονομιάς και την προσκόλληση σε ξένες αρχές που αντί να αξιοποιηθούν μόνο όσες τυχόν είναι χρήσιμες, τις υιοθετούμε συνολικά με αβλεψία, αντικαθιστώντας την δική μας παράδοση. Και αυτός είναι ένα πρόσθετος λόγος για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης ευγνωμοσύνης προς τους υπερασπιστές της Βασιλίδας των πόλεων. Αιωνία τους η Μνήμη».

Στη συνέχεια, σύμφωνα με το καταρτισθέν πρόγραμμα από το Δ.Σ. Οι.Ομ.Κω., οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση μετέβησαν εν πομπή στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη όπου έγινε η κατάθεση στεφάνου εκ μέρους της Οι.Ομ.Κω από τον Πρόεδρο της και επίσης από τους εκπρόσωπους του Δήμου Αθηναίων, της Περιφέρειας Αττικής και της Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως.