Η Διδώ Σωτηρίου ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες συγγραφείς του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1909 στο Κιρκιντζέ της Μικράς Ασίας, σε μια οικογένεια με έντονη κοινωνική συνείδηση. Ο πατέρας της, Ευάγγελος Παππάς, ήταν έμπορος και η μητέρα της, Μαριάνθη Παπαδοπούλου, ήταν δασκάλα. Η Διδώ είχε δύο αδέλφια, τον Νίκο και την Ελένη (Ελλη Παππά).
Η παιδική ηλικία της Διδώς Σωτηρίου στιγματίστηκε από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Η οικογένειά της αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα της και να καταφύγει στην Ελλάδα. Η Διδώ ήταν μόλις 13 ετών όταν έφτασε στην Αθήνα, μια πόλη άγνωστη και ξένη για εκείνη.
Στην Ελλάδα, η Διδώ Σωτηρίου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της και άρχισε να εργάζεται ως δασκάλα. Σύντομα, όμως, στράφηκε στη δημοσιογραφία και στη λογοτεχνία. Το 1959, εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα, Οι νεκροί περιμένουν, το οποίο πραγματεύεται την Μικρασιατική Καταστροφή. Το μυθιστόρημα αυτό γνώρισε μεγάλη επιτυχία και καθιέρωσε τη Διδώ Σωτηρίου ως μια από τις σημαντικότερες συγγραφείς της εποχής της.
Η Διδώ Σωτηρίου ήταν μια πολυγραφότατη συγγραφέας. Έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, ποίηση και δοκίμια. Τα έργα της χαρακτηρίζονται από την ρεαλιστική τους γραφή, την κοινωνική τους ευαισθησία και το πάθος τους για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Διδώ Σωτηρίου – Εργα
Μερικά από τα πιο γνωστά έργα της Διδώς Σωτηρίου είναι:
- Οι νεκροί περιμένουν (1959)
- Ματωμένα χώματα (1962)
- Ηλέκτρα (1961)
- Εντολή (1976)
- Μέσα στις φλόγες (1978)
- Επισκέπτες (1979)
- Κατεδαφιζόμεθα (1982)
Η Διδώ Σωτηρίου ήταν επίσης μια ενεργή ακτιβίστρια. Συμμετείχε στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της εποχής της, με ιδιαίτερη έμφαση στο κίνημα της Αριστεράς. Ήταν μέλος του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ.
Για τη δράση της αυτή, η Διδώ Σωτηρίου φυλακίστηκε και εξορίστηκε πολλές φορές. Το 1945, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο από το στρατοδικείο του Ιωάννη Μεταξά. Ωστόσο, η ποινή της μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη.
Η Διδώ Σωτηρίου απελευθέρωσε το 1950, μετά την αμνηστία που χορήγησε η κυβέρνηση του Νικολάου Πλαστήρα. Συνέχισε να αγωνίζεται για την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη μέχρι το τέλος της ζωής της.
Η Διδώ Σωτηρίου πέθανε στις 23 Σεπτεμβρίου 2004, σε ηλικία 95 ετών. Η κηδεία της έγινε δημοσία δαπάνη και παρακολούθησαν χιλιάδες άνθρωποι.
Η Διδώ Σωτηρίου είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας. Το έργο της έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην ελληνική κοινωνία και συνεχίζει να εμπνέει και να συγκινεί τους αναγνώστες της.

Απόσπασμα από το έργο “Οι νεκροί περιμένουν” της Διδώς Σωτηρίου
Η Άννα και ο Σωκράτης
Η Άννα και ο Σωκράτης ήταν ένα νεαρό ζευγάρι που ζούσε στο Κιρκιντζέ της Μικράς Ασίας. Ήταν ερωτευμένοι και ετοιμάζονταν να παντρευτούν.Η Άννα ήταν μια όμορφη και ευγενική κοπέλα. Ο Σωκράτης ήταν ένας μορφωμένος και δυναμικός νέος.
Το 1922, η Μικρασιατική Καταστροφή ανάγκασε την οικογένειά της Άννας να εγκαταλείψει την πατρίδα της. Η Άννα και ο Σωκράτης χωρίστηκαν και ο Σωκράτης αναγκάστηκε να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή.Η Άννα έφτασε στην Ελλάδα με την οικογένειά της. Ήταν μια ταραγμένη και δύσκολη εποχή. Η Άννα προσπαθούσε να προσαρμοστεί στη νέα ζωή της, αλλά δεν ξεχνούσε τον Σωκράτη.
Μετά από πολλά χρόνια, η Άννα έμαθε ότι ο Σωκράτης είχε σκοτωθεί στον πόλεμο. Ήταν μια σκληρή είδηση για την Άννα. Ένιωσε σαν να είχε χάσει ένα κομμάτι του εαυτού της. Η Άννα αποφάσισε να επιστρέψει στην Τουρκία για να βρει τον τάφο του Σωκράτη. Ήθελε να του αποδώσει τις τελευταίες της τιμές.
Η Άννα ταξίδεψε στην Τουρκία και έφτασε στο Κιρκιντζέ. Η πόλη ήταν ερειπωμένη. Η Άννα άρχισε να ψάχνει για τον τάφο του Σωκράτη. Μετά από πολλές μέρες αναζήτησης, η Άννα βρήκε τον τάφο του Σωκράτη. Ήταν ένας απλός τάφος, χωρίς καμιά επιγραφή.
Η Άννα έκλαψε πάνω στον τάφο του Σωκράτη. Της φάνηκε σαν να τον ξαναβλέπει μπροστά της. Η Άννα έμεινε στον τάφο του Σωκράτη για πολλές ώρες. Μίλησε μαζί του σαν να ήταν ζωντανός. Του είπε ότι τον αγαπούσε και ότι θα τον θυμόταν πάντα.
Όταν πια έφτανε η ώρα να φύγει, η Άννα είπε στον Σωκράτη:”Σωκράτη, θα φύγω τώρα. Αλλά θα ξανάρθω. Θα ξανάρθω να σε επισκεφτώ. Και θα σε φέρω μαζί μου στην Ελλάδα. Θα σε θάψω στο δικό μας χωριό. Θα ξαναβρούμε ο ένας τον άλλον. Γιατί η αγάπη μας, είναι πιο δυνατή από τον θάνατο.”
Η Άννα έφυγε από το Κιρκιντζέ. Αλλά η υπόσχεσή της στον Σωκράτη δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Μετά από πολλά χρόνια, η Άννα κατάφερε να φέρει τον τάφο του Σωκράτη στην Ελλάδα. Ο τάφος τοποθετήθηκε στο χωριό της Άννας.
Η Άννα και ο Σωκράτης ξαναβρίσκονταν επιτέλους. Η αγάπη τους είχε επικρατήσει πάνω από τον θάνατο.
Το απόσπασμα αυτό είναι ένα από τα πιο συγκινητικά του έργου “Οι νεκροί περιμένουν” της Διδώς Σωτηρίου. Η συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει με ρεαλισμό και συγκίνηση την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής.
@mikrasiatis Διδώ Σωτηρίου Ματωμένα Χώματα #didosotiriou #smirni #kirkintzes #smyrni #asiaminor #greektiktok #mikrasia #mikrasiatis #mikrasiatikikatastrofi #dido ♬ πρωτότυπος ήχος – Mikrasiatis NET