Απάντηση του Μιχάλη Βαρλά στην ανακοίνωση του Συνδέσμου Μικρασιατών Νέας Φιλαδέλφειας Νέας Χαλκηδόνας

Γενικά όταν ένας Σύλλογος εκδίδει ανακοινώσεις που βασίζονται σε ανώνυμες πληροφορίες είναι πολύ πιθανόν να πέφτει σε ατόπημα. Στην περίπτωση μας έχουμε σειρά ατοπημάτων.

1) Αν θέλει ο πρόεδρος και το Δ.Σ. να έχουν άποψη και γνώμη καλό είναι να συμμετέχουν σε τέτοιες εκδηλώσεις, διαφορετικά να επικοινωνούν με όλες τις πλευρές πριν προβούν σε τέτοια διαβήματα.

2) Πριν ανακοινώσουν να ενημερώνονται για το ποιος έχει συλλέξει τις μαρτυρίες και ποιος μιλάει γι αυτές γιατί νομίζω ότι αυτοί που συνέλλεξαν τις μαρτυρίες είναι οι πλέον αρμόδιοι να μιλήσουν για αυτές και στην περίπτωση μας προβλήθηκαν με πολύ αγάπη και σεβασμό μαρτυρίες που συνέλλεξα ο ίδιος και συνεργάτες μου στο ΙΜΕ.

3) Αναφέρθηκα σαφώς – και εξήγησα στο μόνο ακροατή που εξανέστη την παρανόηση που είχε κάνει – στο φαινόμενο όπου πρόσωπα της κοινότητας αναλαμβάνουν το δύσκολο ρόλο να διαφυλάξουν μνήμες που ενδεχομένως δεν είναι στενά προσωπικές ώστε να μεταφερθεί στην επόμενη γενιά η γενική αλήθεια των γεγονότων -εν προκειμένω η βιαιότητα των διωγμών και το τραύμα του διωγμού – ανεξάρτητα από την ακριβή τεκμηρίωση της κάθε περίπτωσης. Αυτά τα έχω πει και τα έχω γράψει επανειλημμένα. Ανάφερα μάλιστα την περίπτωση της βίας εναντίον όσων προσπαθούσαν να ανέβουν στα ξένα πλοία στο λιμάνι της Σμύρνης λέγοντας ότι σε αυτά αναφέρονται όλοι και αν ακόμα δεν τα έχουν ζήσει αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι αυτά συνέβησαν.

4) Την αείμνηστη Φιλιώ Χαϊδεμένου την γνώρισα προσωπικά από το 1996 και έχω παραβρεθεί και στην παρουσίαση του βιβλίου και στην κηδεία της και την αντιμετώπισα πάντα με αγάπη και σεβασμό. Αυτό το ανέφερα και στην εκδήλωση λέγοντας ότι ήταν χαρισματική και ανέλαβε το επίπονο ψυχικά έργο να εκφράσει τη συλλογική μνήμη και τα τραύματα. Άσκησα μάλιστα κριτική στο πως διαχειρίζεται το μουσείο την κληρονομιά της.

Η δική μου θέση. Η ανακοίνωση εντάσσεται στην προσπάθεια όσων χωρίς να έχουν να επιδείξουν ουσιαστικό έργο θέλουν να βρίσκονται στην επιφάνεια και -επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι- να έχουν μια θέση στις τοπικές κοινωνίες σε περιόδους προεκλογικής προετοιμασίας. Καλό είναι, όμως, να σεβαστούν την προσφυγική κληρονομιά και να την αφήσουν να συνεχιστεί μέσα από τις οικογενειακές και κοινοτικές παραδόσεις με το ήθος και τον πολιτισμό που χαρακτήρισαν τους άνδρες και τις γυναίκες πρόσφυγες που ήρθαν από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο και τη Θράκη. Επίσης καλό είναι να μάθουν να σέβονται τη δουλειά τον ανθρώπων που αφήνουν τα σπίτια τους και τις οικογένειες τους τα βράδυα της Δευτέρας για να μοιραστούν χωρίς κανένα συμφέρον με τους ακροατές τη γνώση και την εμπειρία που απέκτησαν με πολλά χρόνια επίπονης εργασίας.

Ευχαριστώ το κοινό της Δευτέρας για τη συμμετοχή του, τον κύριο Καβακόπουλο για την πρόσκληση και την καλή φιλοξενία και το ΔΣ του συλλόγου για το χρόνο του να ασχοληθεί εκ των υστέρων με την εκδήλωση.

Μιχάλης Βαρλάς