Σε ηλικία 74 ετών έφυγε από τη ζωή ο τραγουδιστής Γιάννης Καλατζής. Η Κηδεία του έγινε το Σάββατο 15 Ιουλίου στο Νεκροταφείο Βύρωνα.
Ο Καλατζής, που υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’60 μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’70, γεννήθηκε από γονείς Μικρασιάτες πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη το 1943. Από μικρός αναγκάστηκε να βγει στη βιοπάλη κάνοντας διάφορες δουλειές. Στα 14 του απέκτησε την πρώτη του κιθάρα, την οποία κρατούσε κρυφή από τους γονείς του, οι οποίοι δεν είχαν σε εκτίμηση τους ανθρώπους που ασχολούνταν με τη μουσική.
Ξεκίνησε να τραγουδά στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ως μέλος του Τρίο Μορένο στη Θεσσαλονίκη. Στα μέσα της δεκαετίας κι έπειτα από προτροπή του Τώνη Μαρούδα κατέβηκε στην Αθήνα, όπου γνωρίστηκε με τον Γιώργο Μητσάκη. Μαζί του άρχισε να εμφανίζεται στην Πλάκα κι εκείνη την εποχή μπήκε και στη δισκογραφία. Μέσα σε έξι χρόνια ηχογράφησε όλες τις μεγάλες επιτυχίες του, που τραγουδιούνται μέχρι σήμερα. Στο πρόσωπό του η Οdeon – Parlophone, μετέπειτα Minos, είδε τον τραγουδιστή που θα μπορούσε να είναι το αντίπαλο δέος του Κόκοτα που τότε σάρωνε.
Μετά τον Μητσάκη συνεργάστηκε με τον Απόστολο Καλδάρα, τον Μπάμπη Μπακάλη, τον Κώστα Καπλάνη και τον Θόδωρο Δερβενιώτη που του έδωσε «Τα χρυσά κλειδιά» σε στίχους Κώστα Βίρβου. Το τραγούδι ήταν όντως το κλειδί που άνοιξε την πόρτα της επιτυχίας. Το μαγαζί που τραγουδούσε ο Καλατζής εκείνη την εποχή άλλαξε όνομα παίρνοντας τον τίτλο του τραγουδιού, με τον τραγουδιστή να αποθεώνεται κάθε βράδυ για δύο ολόκληρα χρόνια.
Από το 1968-69 και μετά και μέχρι το 1976-77 συνεργάστηκε δισκογραφικά με τον Μίμη Πλέσσα, τον Μάνο Λοΐζο και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Γιώργο Κατσαρό και τον Πυθαγόρα, τον Σταύρο Κουγιουμτζή, με τραγούδια κυρίως σε στίχους της Σώτιας Τσώτου αλλά και τον Γιάννη Σπανό και τον Βασίλη Δημητρίου. Η χρυσή εποχή του Καλατζή ήρθε με τα τραγούδια «Σταθμός», «Δελφίνι-δελφινάκι», «Το παλιό ρολόι», «Το μελαχρινάκι» και «Πίσω απ’ την πόρτα».
Για πέντε χρόνια (1976-1981) ερμήνευσε τραγούδια του Νίκου Καρβέλα και του Τόλη Βοσκόπουλου. Το 2003 ήταν η τελευταία φορά που εμφανίστηκε στη δισκογραφία, με το cd «Τα αυθεντικά». Η φωνή του Γιάννη Καλατζή θα μείνει για πάντα ως σφραγίδα μιας ολόκληρης εποχής, όταν το ελληνικό τραγούδι έκανε λόγο για γοργόνες, παποράκια του Μπουρνόβα, λεβεντόπαιδα και ταξίδια στην Τζαμάικα.
